Hani eline bi kıymık batar da
Her seferinde çocukça
Safça ve ümitle dokunursun ama
Yine de batar ya
Bazı küçük şeyler vardır
Candaki kıymıklar
Kulaklarınız ıslanır
Kimse duymaz
Böylece o elinizde kalır
Kıymık
Ve hiçbir cımbız çıkartamaz onu
Hayatınızdan
Kıymıştır canına
Umudunuzun
Acı bir tat alır
Hoşlanmaya başlarsınız zamanla
O verdiği batma hissinden hınzırın
O geçmeyen
Dokunduğunuzda orada olacağını bildiğiniz
Ve bir gün alıştıkça varlığına
Bakmazsınız
Dokunmazsınız
Unutursunuz
Ve sonra bir gün tesadüfen dokununca oraya
Tuhaf bir özlem duyarsınız köftehora
Dersiniz ki
Aa, buradaki kıymık batmıyor artık
